Opowiadanie 18

Patricia

Obudziłam się przerażona i spojrzałam na zegarek. Była 3:00 nad ranem. Znowu mi się to śniło. Sen, w którym chodziłam bez celu po korytarzach i nagle napotykałam dziwne zdjęcia. Byłam na nich z Niną i Eddie ‘m. Byliśmy martwi. Bałam się, że mam jakąś paranoję.

Podniosłam się z łóżka i próbowałam wyjść z pokoju. Jednak drzwi były zamknięte.

-Cholera jasna! – zaklęłam.

Pchałam drzwi, ale bez skutku.

Postanowiłam obudzić Piper, ale nagle…. Z szafy ktoś wyskoczył i powalił mnie na ziemię. Podszedł do drzwi i zamek kliknął. Postać odwróciła się i zobaczyłam jakąś obrzydliwą twarz,  jakby pokrytą czymś czerwonym. Zaczęłam krzyczeć i nastała ciemność.

Piper

Patricia znów krzyczała coś przez sen. Podeszłam do łózka i ją obudziłam.

Patricia

Zasnęłam raz jeszcze tej nocy, jednak rano byłam w nienajlepszym stanie. Przy śniadaniu nic nie zjadłam. Oparta o Eddie ‘ go przecierałam oczy.

-Co z tobą? – pytali mnie wszyscy.

-Jestem zmęczona – odpowiedziałam

W szkole byłam też nieprzytomna.. Nauczycielka geografii, pani Sulivan puściła mnie wcześniej do domu.

Położyłam się i zasnęłam. Na szczęście nic mi się nie śniło. Gdy się obudziłam poprawiłam włosy i ruszyłam do Eddy’ ego. Nie było nikogo.

Wyszłam z pokoju i udałam się do pokoju Alfie’ go i Jeroma.

Zobaczyłam tam całą Sibunę: Eddie’ go, Alfie’ go, KT, Fabiana.

-Hej Gaduło! – powiedział Eddie. –Fabian znalazł coś ciekawego, ale nie chcieliśmy cię budzić.

- Spójrz.

Była to wyrwana kartka z jakieś książki. Wyglądała na bardzo starą. Z pełnego zawijasów pisma wyczytałam:

Pierścień Skarabeusza jest ukryty w tym domu. Jednak nikt inny, prócz potomkini Kleopatry nie może go włożyć, bo wtedy sprowadzi na siebie gniew Kleopatry. Oto pierwsza wskazówka:

Poniżej kartka była postrzępiona.

-O Boże – szepnęłam.

-Wiesz kto może być tą potomkinią? – zapytała KT.

 -Oczywiście. Ja…